สถาปนิก ในแดนโพสต์ ผู้สร้างเกมจากพื้นฐานที่ถูกลืม
- Harry P
- 25 views
สถาปนิก ในแดนโพสต์ ลามาร์คัส อัลดริดจ์ (LaMarcus Aldridge) คือผู้เล่นที่ใช้ความนิ่ง และจังหวะในแบบที่เหมือนกับว่า เขากำลังเขียนแปลนสนามอยู่ในหัว และเมื่อโลกของเกมรุก เต็มไปด้วยสปีด และระยะชู้ตไกล อัลดริดจ์กลับเลือกสร้างผลงาน จากความสงบในพื้นที่ ที่เล็กที่สุดใต้แป้น
โลกของ NBA เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว “แดนโพสต์” ที่ซึ่งเคยเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ของเกมรุก กลับถูกลดบทบาทลง เมื่อการชู้ตไกล และเกมเร็ว กลายเป็นแกนกลางของยุคสมัย
ในสมัยก่อน ผู้เล่นจะใช้การยืนพิงคู่แข่ง แล้วหมุนตัวขึ้นชู้ตเป็นเรื่องปกติ แต่ตอนนี้แทบไม่มีให้เห็น เพราะระบบทีม มักเลือกให้บุกเร็ว ชู้ตไว และเน้นทำแต้มจากระยะไกลมากกว่า การยืนพิงคู่แข่งแล้วชู้ต จึงกลายเป็นภาพที่หาดูยากขึ้น ความนิ่ง และจังหวะที่แม่นยำ ก็กลายเป็นของแปลก ในโลกที่เน้นสปีด
แต่ในช่วงกลางยุค 2000s ถึงต้นยุค 2020s อัลดริดจ์คือผู้เล่น ที่พิสูจน์ว่าพื้นที่เล็กๆใต้แป้นนั้น ยังสามารถกลายเป็นสตูดิโอ ที่ผลิตแต้มได้อย่างสง่างาม เขาคือบิ๊กแมนที่ใช้ความนิ่ง ความแม่น และเทคนิคที่เฉียบขาด เปลี่ยนโพสต์ให้กลายเป็นเครื่องจักร (16 พฤษภาคม 2016) [1]
อัลดริดจ์เกิดเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม ในปี 1985 ที่เมืองดัลลัส รัฐเท็กซัส เขาเริ่มฉายแววตั้งแต่ระดับมหาวิทยาลัย กับทีม Texas Longhorns ก่อนจะถูกดราฟต์อันดับ 2 ในปี 2006 โดย Chicago Bulls แต่ถูกเทรดทันทีให้กับ Portland Trail Blazers ซึ่งกลายเป็นบ้าน ที่เขาใช้สร้างชื่อเสียงใน NBA
ที่พอร์ตแลนด์ เทรลเบลเซอร์ส เขาไม่ได้เป็นดาวเด่นที่หวือหวา แต่กลับเป็นผู้เล่น ที่ทีมพึ่งพาได้เสมอ เขาสร้างเกมบุกจาก mid-range และโพสต์อัพอย่างสม่ำเสมอ จนกลายเป็นหนึ่งในพาวเวอร์ฟอร์เวิร์ด ที่ดีที่สุดในลีก
อัลดริดจ์ติด All-Star ถึง 7 ครั้ง และได้รับเลือกติดทีม All-NBA ถึง 5 สมัย ก่อนจะย้ายไปสเปอร์ส เพื่อร่วมงานกับโค้ชระดับตำนาน Gregg Popovich และปิดฉากอาชีพกับ Brooklyn Nets ในปี 2022 พร้อมสไตล์การเล่นที่ไม่เหมือนใคร และไม่เคยเปลี่ยนไปตามกระแส (1 เมษายน 2023) [2]
อัลดริดจ์ไม่ใช่แค่โพสต์แมนธรรมดา แต่เขาคือคนที่ใช้พื้นที่ใต้แป้น เหมือนกับสถาปนิก ที่ออกแบบแผนผังสนาม เขาวางตำแหน่งอย่างรู้จังหวะ ใช้ขนาดตัวเพื่อสร้างช่องทาง ในแบบที่ไม่ต้องใช้พลังมาก แต่ใช้ความแม่นของ mid-range jumper ที่หาตัวจับได้ยาก
อัลดริดจ์จึงไม่ใช่คนที่ต้องเล่นเร็ว หรือใช้กำลัง เขาแค่ควบคุมเกม ด้วยจังหวะของตัวเอง และทำให้คนอื่น ต้องเล่นตามเขาแทน
เมื่อโลกของ NBA เปลี่ยนไปให้ความสำคัญกับเกมเร็ว การชู้ตสามแต้ม และการตั้งรับที่สลับตัวได้ (switch defense) ผู้เล่นอย่างอัลดริดจ์ ซึ่งถนัดเล่นเกมช้า และอยู่ในพื้นที่โพสต์ จึงเริ่มถูกวิจารณ์ ว่าไม่เหมาะกับระบบยุคใหม่
ข้อจำกัดเหล่านี้ ทำให้หลายคนมองว่าลามาร์คัส อัลดริดจ์ไม่ใช่นักบาส ที่เล่นได้ทั้งรุก และรับอย่างสมดุล (two-way player) แต่แม้จะมีจุดอ่อน เขาก็ยังเป็นตัวจริง ที่สร้างแต้มได้เสมอ และเป็นฟันเฟืองสำคัญในฝั่งเกมบุก ที่ยากจะมองข้าม (31 มีนาคม 2021) [3]
ในปัจจุบัน บิ๊กแมนที่ได้รับความนิยมใน NBA มักเป็นผู้เล่น ที่สามารถทำหลายอย่างได้พร้อมกัน ตัวอย่างที่ชัดเจนคือ นิโคลา โยคิช, โดมานทาส ซาโบนิส หรือผู้เป็น ยูนิคอร์น เกมรุก อย่างคริสแต็ปส์ ปอร์ซินกิส พวกเขาเหล่านี้เคลื่อนที่ได้ทั่วสนาม และมีบทบาทหลากหลาย
ตรงข้ามกับลามาร์คัส อัลดริดจ์ที่ถนัดเล่น ในพื้นที่แคบๆใต้แป้น เน้นใช้จังหวะคุมเกม เล่นช้า และแม่นยำ เขาจึงกลายเป็นผู้เล่น ที่ไม่เข้ากับระบบยุคใหม่ แม้จะยังทำแต้มได้ แต่ไม่สามารถตอบโจทย์ด้านความเร็ว และความยืดหยุ่น ที่ทีมส่วนใหญ่ต้องการ
ท้ายที่สุดแล้ว สถาปนิก ในแดนโพสต์ “ลามาร์คัส อัลดริดจ์” อาจไม่ใช่ตำนานที่ได้แชมป์ แต่เขาคือภาพจำของ PF ยุคโพสต์คนสุดท้าย ที่เล่นด้วยจังหวะความเนี้ยบ อย่างสม่ำเสมอ และในวันที่พื้นที่โพสต์เล็กลง สิ่งที่เขาสร้างไว้ คือบทเรียนว่า “ถ้าคุณควบคุมจังหวะได้ ทุกพื้นที่บนสนามก็คือของคุณ”
เพราะเขาออกแบบการเล่นใต้แป้น ได้อย่างมีชั้นเชิง ใช้จังหวะ และความแม่นยำแทนพละกำลัง เหมือนสถาปนิกที่วางแปลนสนามในหัวทุกจุด พร้อมควบคุมจังหวะของเกม ให้หมุนรอบตัวเขาโดยไม่ต้องเร่ง
เรียนรู้การให้ความสำคัญกับพื้นฐาน เล่นตามจังหวะของตัวเอง และฝึกให้มีเครื่องมือที่หลากหลาย ในการทำแต้มใต้แป้น เช่น การชู้ตระยะกลาง การโพสต์แบบหลากหลาย และการอ่านเกมรับอย่างแม่นยำ
