นักสะกด เกมบาส ก้าวช้ากว่าทุกคน แต่นำไปก่อนเสมอ
- Harry P
- 33 views
นักสะกด เกมบาส ในโลกของ NBA ที่ความเร็ว กลายเป็นปัจจัยสำคัญที่สุด และถือเป็นสิ่งที่ทุกคนเชิดชู แต่ฟรานซ์ วากเนอร์ (Franz Wagner) กลับเดินสวนทาง เขาช้ากว่าทุกคน แต่กลับนำหน้าเสมอ นี่คือชายผู้ไม่เล่นตามความเร็วของเกม แต่ทำให้เกม ต้องเดินตามความเร็วของเขาเอง
นักสะกด เกมบาส ฟรานซ์ วากเนอร์ไม่เร่ง แต่ทำให้คนอื่นต้องเร่ง เมื่อดูวากเนอร์ในสนาม คุณจะไม่เห็นการระเบิดพลัง ในสเต็ปแรกแบบ จา โมแรนท์ (Ja Morant)
จะไม่มีการหมุนตัวหักข้อ เหมือนไช กิลเจียส-อเล็กซานเดอร์ (Shai Gilgeous-Alexander) และไม่มีการยิงไกล เพื่อเปลี่ยนเกม แบบสตีเฟน เคอร์รี (Stephen Curry)
แต่คุณจะเห็นสิ่งที่ต่างออกไป คือการเคลื่อนไหว ที่เหมือนกำลังชั่งใจอยู่ตลอดเวลา แต่แท้จริงแล้ว ทุกจังหวะที่วากเนอร์ทำ มักมาก่อนเสมอ ก่อนที่กองหลังจะรู้ว่าต้องขยับ ก่อนที่เพื่อนร่วมทีม จะหลุดจากตัวประกบ และก่อนที่เกมจะเปลี่ยน เขาไม่ใช่คนที่เร็วกว่าเวลา แต่เขารู้ว่าเวลาไหน คือเวลาที่ควรเล่น
สมองที่จัดเรียงสนาม เหมือนแผนภาพของวากเนอร์ มีพื้นฐานมาจากบาสยุโรป ที่ให้ความสำคัญกับ “ระบบ” และการเล่นแบบ “อ่านแล้วตอบสนอง” มากกว่าการพึ่งพาความสามารถเฉพาะตัว แบบดิบๆ นั่นทำให้ทุกการเคลื่อนไหวของเขา ดูมีตรรกะเสมอ แม้จะช้า แต่ไม่มีอะไรเสียเปล่า
วากเนอร์คือคนที่เข้าใจ ตำแหน่งของตัวเองในสนามเสมอ รู้ว่าเมื่อไรควรหายเข้า baseline เพื่อให้เพื่อนมีทางส่ง หรือแม้แต่จังหวะเงียบๆ ที่เขาถอยออกมาหนึ่งก้าว กลับทำให้แนวรับเสีย shape ทั้งทีม
นี่ไม่ใช่ “พรสวรรค์แบบระเบิด” ที่จะทำให้คุณอ้าปากค้าง ในทุกจังหวะ แต่เป็นพรสวรรค์ ที่สามารถมองเห็นภาพรวมของเกมได้ ราวกับแผนที่ เขาจัดเรียงตำแหน่งผู้เล่น จังหวะส่ง จังหวะเคลื่อนที่ และโอกาสจบสกอร์ไว้ในหัว อย่างเป็นระบบ แล้วเล่นตามนั้นได้ โดยไม่ต้องลังเล [1]
หากดูผลงานของฟรานซ์ วากเนอร์กับออร์แลนโด แมจิก (Orlando Magic) ซีซัน 2023-24 วากเนอร์มีค่าเฉลี่ยประมาณ 19.7 แต้ม 5.3 รีบาวด์ 3.7 แอสซิสต์ และ FG 48.5% ฟังดูธรรมดา เมื่อเทียบกับดาราดังหน้าใหม่ในลีก [2]
แต่ความจริงคือ เขาเป็น “คนวางจังหวะ” ให้แมจิก เขาทำให้ เปาโล แบนเชโร (Paolo Banchero) มีอิสระมากขึ้น และการเล่นแบบ 5-out ของแมจิก ที่ซึ่งเน้นให้ผู้เล่นทั้งห้าคน สามารถยืนรอบนอก และสลับบทบาทกันได้ จำเป็นต้องมีคนที่รู้ว่าจังหวะไหน ควรแทรก จังหวะไหนควรถอย
และวากเนอร์คือคนที่ทำให้รูปแบบนั้น “เดินได้จริง” ไม่ใช่แค่บนกระดาน เขาอาจไม่ใช่คนที่ชู้ต 30 แต้มทุกคืน แต่ลองนึกภาพทีมที่ไม่มีเขา แล้วคุณจะเห็นการเคลื่อนไหว ที่ไม่ประสานกันอย่างชัดเจน
หากต้องหาตัวเปรียบเทียบในอดีต วากเนอร์มีความละม้ายคล้าย มานู จิโนบิลี่ (Manu Ginobili) ในแง่ของการเคลื่อนไหวแปลกๆ ไม่ตรงสูตร แต่กลับได้ผล เพราะคู่แข่งไม่เคยเดาถูก และมีมุมคิดคล้าย ลูก้า ดอนซิช (Luka Doncic) ในเรื่องของการควบคุมจังหวะเกม โดยไม่ต้องเร่ง
ความต่างคือ วากเนอร์ไม่ใช่ตัวจบ แบบที่ดุดันเท่าดอนซิช และไม่ได้มี flair แบบจิโนบิลี่ แต่นั่นแหละ ที่ทำให้เขาดูน่ากลัว ในแบบของตัวเอง เขาไม่ฉูดฉาด แต่เงียบลึก และจัดการเกมในระดับที่คนดู อาจไม่ทันรู้ตัวเลย ว่ากำลังโดน “สะกด”
คนส่วนใหญ่มักโฟกัสไปที่เปาโล แบนเชโร แต่ฟรานซ์ วากเนอร์คือ “กุญแจ” ที่ทำให้แมจิก มีตัวตนเป็นทีมจริงๆ ไม่ใช่แค่กลุ่มผู้เล่นพรสวรรค์
เขาเล่นได้หลากหลายตำแหน่ง ทั้งชู้ตติ้งการ์ด สมอลฟอร์เวิร์ด และเพาเวอร์ฟอร์เวิร์ด สามารถป้องกันได้ ทั้งผู้เล่นวงนอกที่คล่องแคล่ว และผู้เล่นวงในที่มีพลัง และที่สำคัญที่สุด เขาคือจุดสมดุลของทีมหนุ่ม ที่บางครั้งมักเล่นเร็วเกินไป จนเสียรูปแบบ
วากเนอร์เปรียบเสมือนเบรกมือ ที่ไม่ได้ใช้เพื่อหยุดเกม แต่ใช้เพื่อพาทีมเข้าโค้งอย่างมั่นคง ไม่ให้เกมหลุด ไปตามแรงเฉื่อยของพลังวัยรุ่น บทบาทของเขา อาจไม่เคยติดอยู่ในคลิปไฮไลต์ แต่มันคือกลไกสำคัญ ที่ทำให้ทีมยังรักษาโครงสร้างเอาไว้ได้ ในทุกควอเตอร์ [3]
บาสเกตบอลไม่ได้อยู่แค่ที่ลูก แต่มันคือเรื่องของจังหวะ และช่องว่าง ที่ถูกสร้างโดยผู้เล่น ที่มองเห็นมากกว่าคนอื่น
หากคุณอยากดูบาส ในแบบที่ลึกขึ้น ให้ลองมองวากเนอร์ ในมุมที่ต่างออกไป ไม่ใช่แค่คะแนนที่เขาทำ แต่ลองดูจังหวะ ที่เขาเคลื่อนที่แบบไม่มีบอล ลองดูการตัดหลังเพื่อน ที่เปิดพื้นที่ในฝั่งตรงข้าม ลองดูจังหวะ fake pass เล็กๆ ที่ทำให้กองหลังผิดพลาดทั้งระบบ
เขาไม่ได้เล่นเพื่อให้ตัวเองเด่น แต่เล่นเพื่อ “สะกดเกม” ให้ทุกอย่างเดินตามที่เขาวางไว้ แม้จะก้าวช้ากว่าคนอื่น
ท้ายที่สุดแล้ว “ฟรานซ์ วากเนอร์” ทำให้เราเห็นว่า การหยุดคิด และความช้า คืออีกหนึ่งรูปแบบของการ “คุมเกม” เขาถูกออกแบบมาให้ชนะด้วย “การจัดวาง” ที่ไม่มีใครคิดทัน เป็นนักสะกดเกม ที่ไม่ได้มาเพื่อวิ่งแข่งกับใคร แต่มาเพื่อทำให้คนอื่นหยุดวิ่ง แล้วเผลอเดินเข้ามาในกับดัก ที่เขาสร้างไว้
เพราะวากเนอร์ไม่ใช้ความเร็ว หรือความหวือหวา เพื่อควบคุมเกม แต่ใช้ความเข้าใจเชิงระบบ และจังหวะ ทำให้ทั้งเพื่อน และคู่แข่งเดินเกมตามเขา โดยไม่รู้ตัว ราวกับถูกสะกดให้เคลื่อนไหว ไปในกรอบที่เขาวางไว้
วากเนอร์คือเสาหลักเงียบๆ ของทีมแมจิก โดยเฉพาะเมื่อเล่นร่วมกับแบนเชโร วากเนอร์ช่วยชะลอจังหวะ และควบคุมระบบให้ทีมหนุ่ม ที่เล่นเร็วเป็นทุนเดิม มีเสถียรภาพมากขึ้น และไม่เสีย shape เกมง่ายๆ
