
ต้นไม้ แห่งคาวาเลียร์ส กิ่งก้านที่ป้องกันทุกเส้นทาง
- Harry P
- 85 views

ต้นไม้ แห่งคาวาเลียร์ส อีวาน ม็อบลีย์ (Evan Mobley) ในโลกที่นักบาส ต้องเร่งให้โตทันคำชม แต่เขากลับเลือกจะหยั่งราก ให้มั่นคงก่อนจะผลิใบ ไม่เร่ง และไม่ตามสูตรสำเร็จใดๆ แต่ทุกย่างก้าวของเขา กำลังเขียนนิยามใหม่ให้กับคำว่า “บิ๊กแมนยุคใหม่” และเขาจะกลายเป็นต้นไม้ ที่แผ่กว้างขึ้นทุกวัน
ในป่าที่เต็มไปด้วยนักบาสสูงใหญ่ แข็งแรง และเปี่ยมพลัง อีวาน ม็อบลีย์ไม่ใช่ยักษ์ ที่โวยวาย หรือก้าวร้าว เขาเติบโตช้า เงียบ และยึดโยงกับพื้นอย่างมั่นคง แบบต้นไม้ใหญ่ และในฤดูกาล 2025-26 นี้ เขาไม่ได้เป็นแค่พุ่มเขียว ในฉากหลังอีกต่อไป แต่เป็นเสาหลัก ที่ทีมคาวาเลียร์ส กำลังฝากความหวังไว้
ต้นไม้ต้นนี้ ไม่ได้เกิดจากดินดีเพียงอย่างเดียว แต่งอกขึ้นมา ท่ามกลางแรงกดดัน ความคาดหวัง และการเปลี่ยนแปลง ที่โหมเข้ามาเรื่อยๆ เขาไม่ได้โตในเรือนเพาะชำ แต่ผ่านลมแรง ฟ้าฝน และความไม่แน่นอนของระบบ ที่เปลี่ยนไปทุกปี และทุกปีที่ผ่านไป เขาไม่ได้แค่สูงขึ้น
แต่ยังแผ่รากลึกลงไปในทีมมากขึ้น จนยากที่จะถอนออก เพราะเขาไม่ใช่แค่ผู้เล่นคนหนึ่ง แต่คือโครงสร้างหนึ่งของทีมคลีฟแลนด์ คาวาเลียร์ส (Cleveland Cavaliers) ในยุคที่ต้องการความมั่นคงเป็นพิเศษ

ม็อบลีย์ถูกดราฟต์เข้าทีมคลีฟแลนด์ คาวาเลียร์ส ในอันดับที่ 3 ของปี 2021 และตั้งแต่วันแรก ที่เขาสวมเสื้อหมายเลข 4 เขาก็ถูกวางให้เป็นความหวัง ของทีมในอนาคต ด้วยรูปร่างที่สูงถึง 7 ฟุต แขนที่ยาวผิดธรรมชาติ และการเคลื่อนไหว ที่คล่องแคล่วเกินกว่าคนตัวใหญ่ทั่วไปจะทำได้
ม็อบลีย์ไม่ได้โดดเด่น เพราะแค่ตัวสูง แต่เพราะสามารถเคลื่อนที่ได้ เหมือนผู้เล่นตำแหน่งเล็กๆ และเข้าใจเกมอย่างลึกซึ้ง ซึ่งเป็นของหายาก ในบรรดาเซนเตอร์หน้าใหม่
ฤดูกาลแรกของเขาใน NBA คือปี 2021-22 และถือเป็นบทพิสูจน์ที่ชัดเจน เขาทำแต้มเฉลี่ย 15.0 คะแนน, เก็บ 8.3 รีบาวด์ และบล็อกได้ 1.7 ครั้งต่อเกม พร้อมทั้งมีชื่อเข้าชิงรางวัล Rookie of the Year ทันที ซึ่งถือว่าเป็นก้าวแรกที่มั่นคง ของต้นไม้ที่เติบโตแบบไม่มีเสียง (19 พฤษภาคม 2022) [1]
ม็อบลีย์ไม่ใช่ผู้เล่น ที่เปล่งแสงด้วยไฮไลต์ฉูดฉาด แต่เกมรับของเขา มีชั้นเชิงระดับสูง เขาอ่านเกมเร็ว สลับตัวรับได้ทั้งการ์ด และฟอร์เวิร์ด ขยับเท้าได้เร็วผิดปกติ สำหรับคนไซซ์นี้
ในฤดูกาล 2024-25 เขาก้าวขึ้นคว้ารางวัล Defensive Player of the Year ด้วยสถิติการป้องกันที่น่าทึ่ง ทั้งการบล็อก ที่ไม่ใช่แค่ปริมาณ แต่รวมถึงคุณภาพ และ “degree of difficulty” ที่สูง เขาสกัดการทำแต้มในเพนต์ จากผู้เล่นระดับท็อปอย่างสม่ำเสมอ (25 เมษายน 2025) [2]
นอกจากเกมรับแล้ว อีวาน ม็อบลีย์ยังมีพัฒนาการด้านการรุก ที่เริ่มเห็นผลจริง ฟุตเวิร์กแน่นขึ้น มูฟโพสต์แข็งแรงขึ้น และการจ่ายบอล ที่ดีเกินตำแหน่งเซนเตอร์ทั่วไป จนสามารถเชื่อมเกมได้ลื่นไหล ราวกับฟอร์เวิร์ดสมองไว

แม้จะมีรูปร่างที่สูงใหญ่ และช่วงแขนที่ยาว แต่น้ำหนัก และกล้ามเนื้อของม็อบลีย์ ยังไม่มากพอจะชนกับ เซนเตอร์จอมพลังอย่าง โจเอล เอ็มบีด หรือนิโคลา โยคิช ได้แบบไม่ถอย ในบางเกม เขาถูกเบียดออกจากตำแหน่งใต้แป้น จนไม่สามารถมีบทบาทในเพนต์ ได้อย่างที่ควร
นอกจากนี้ ยังมีเสียงวิจารณ์เรื่องความไม่สม่ำเสมอ ในเกมรุก บางควอเตอร์เขาเล่นอย่างมั่นใจ และสร้างอันตรายได้ แต่บางครั้งกลับเงียบหายไปจากเกม อย่างน่าประหลาด ทั้งที่ทีมตั้งใจให้เขา เป็นหนึ่งในแกนกลางของระบบรุก
สิ่งที่สร้างแรงกดดันมากที่สุด คือความคาดหวัง เมื่อเขาถูกวางให้เป็นรากฐานของแฟรนไชส์ หลายคนจึงคาดหวังให้ม็อบลีย์ ก้าวขึ้นมาเป็นซูเปอร์สตาร์โดยเร็ว ทั้งที่ธรรมชาติของเขา คือนักบาสที่เติบโต อย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่ใช่ใครที่ถูกปั้นขึ้นมา ให้เปล่งแสงในทันที (20 สิงหาคม 2025) [3]
หลังจาก สไปด้า ไฟว์ อย่างโดโนแวน มิตเชลล์ (Donovan Mitchell) ย้ายเข้ามา ทีมคาวาเลียร์สก็เริ่มใช้ระบบบุกที่ซับซ้อน และเน้นการเคลื่อนไหว ของผู้เล่นมากขึ้น ซึ่งทำให้อีวาน ม็อบลีย์ถูกผลักดัน ให้มีบทบาทใหม่ในฐานะตัว “initiator” หรือผู้เริ่มจังหวะเกม จากตำแหน่ง high post มากขึ้น
เขาไม่ได้แค่ยืนรอบอลใต้แป้น แต่มีหน้าที่ส่งบอล เคลื่อนที่ และดึงแนวรับให้เปิด เพื่อสร้างช่องให้เพื่อนร่วมทีม ซึ่งเป็นบทบาทที่ไม่สามารถวัดได้ ด้วยสถิติพื้นฐาน แต่การทำให้ม็อบลีย์เด่นชัดขึ้นในบทบาทนี้ ก็ต้องแลกกับความท้าทาย ในการจัดระบบ
เพราะเขาต้องเล่นร่วมกับ จาร์เร็ตต์ อัลเลน (Jarrett Allen) ที่มีสไตล์คล้ายกัน ในด้านการป้องกันวงใน และการจบสกอร์ระยะใกล้ ทั้งคู่ต้องการพื้นที่ใกล้ห่วง ดังนั้น หากไม่จัดโครงสร้างการยืนตำแหน่ง ให้เหมาะสม ก็อาจทำให้เกมบุกติดขัด หรือพลังของม็อบลีย์ถูกกลบไป โดยไม่ตั้งใจ
ในฤดูกาล 2025-26 คือช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของม็อบลีย์ ถ้าเขาพัฒนาเกมรุกได้อีกระดับ และยังคงความแน่นอนของเกมรับ ทีมคาวาเลียร์สอาจไปได้ไกลถึง Final แต่หากเขายังไม่สามารถสร้างอิทธิพลในช่วง clutch หรือคงฟอร์มได้ทั้งฤดูกาล เขาอาจกลายเป็น “ต้นไม้ใหญ่ที่ร่มรื่น แต่ไม่ใช่ต้นไม้ที่ให้ผล”
ท้ายที่สุด ต้นไม้ แห่งคาวาเลียร์ส “อีวาน ม็อบลีย์” อาจยังไม่ใช่ผู้เล่น ที่พร้อมจะผลิดอกออกผลให้แฟนๆเห็นได้ชัดเจน แต่เขาคือรากแก้วที่หยั่งลึกมั่นคงขึ้นทุกฤดูกาล และนั่นคือคุณค่าที่คาวาเลียร์ส ไม่อาจละเลยได้ในระยะยาว และถ้าทีมวางระบบได้ดี เขาจะกลายเป็นต้นไม้ ที่ค้ำจุนแฟรนไชส์นี้ไปอีกนาน
เพราะเขาเติบโตอย่างมั่นคง ไม่เร่งรีบ ใช้รากฐานเกมรับ และจังหวะของตัวเอง สร้างอิทธิพลกับทีม แบบค่อยเป็นค่อยไป เขาคือผู้เล่นที่ไม่หวือหวา แต่ทิ้งผลลัพธ์ไว้ในทุกจังหวะที่เขาอยู่ในสนาม
หากอีวาน ม็อบลีย์พัฒนาเกมรุก และรักษาความแน่นอนในเกมรับได้ เขามีโอกาสเป็นรากฐานของทีม ที่ลุ้นแชมป์ในระยะยาว แต่หากชะลอเกินไป เขาอาจถูกแซงด้วยบิ๊กแมนรุ่นใหม่ ที่กล้าเปล่งแสงกว่า

